Visum, Dieudonné, voetbal en meer

Zag het er bijna uit dat ik als illegaal verder moest maar uiteindelijk is het toch nog (een beetje) goed gekomen.

Donderdag kwam Noé gezellig op bezoek. Hij was die nacht met de trein naar Yaoundé gekomen voor vakantie. Hij vertelde dat toen hij op het station in Nanga aankwam de trein net weg reed. Dus hij moest rennen en springen om in de trein te komen. De gek! Gevaarlijk. Hij had alleen wat schaafplekjes op zijn benen. Hij kwam rond 17:00 uur en rond 18:00 uur zei hij dat hij ging dus ik liep mee tot de straat. Alleen we bleven maar praten en praten dus uiteindelijk was het 20:30 uur dat hij ECHT weg ging. Hij gaf me nog een nepbloem voor mijn verjaardag.

Vrijdag zou meneer Ondo mijn Carte de Sejour ophalen. Ik dacht ik wacht nog even met het veranderen van de datum van mijn vliegticket tot ik zeker weet dat ik mag blijven. Na me een hele dag verveeld te hebben kwam meneer Ondo rond 15:30 uur weer terug van zijn werk. Zonder Carte de Sejour WANT die wilden ze niet geven omdat er 'vacances' op mijn visum staat. Meneer Ondo had gezegd dat ik een student was. Na ja dat geloofden ze dus niet. Ik dacht ook al als ze me een Carte de Sejour geven zijn ze wel een beetje dom want ik dacht als ze zien dat er 'vacances' (als reden van verblijf) op me visum staat hoe kan ik dan student zijn?
Na ja ze doen hun werk gelukkig of helaas voor mij goed. Dus meneer Ondo had meer documenten nodig van de universiteit om aan te tonen dat ik toch echt een student ben. Ik MOEST wel de datum van me vliegticket veranderen want die zondag ging me vliegtuig naar NL. Dus nu is de (voorlopige) terugdatum 13 juli 2008. In augustus was er geen plek meer of ik moet heeeel veel geld willen betalen.

Toen moesten we naar het vliegveld om Gerlinde te ontmoeten. Maar ja je weet het Kameroenezen komen nooit op tijd. Dus we waren erg laat en toen waren ze ook nog met de weg bezig zodat het super druk was met auto's en overal politie die het verkeer stonden te regelen. En ja haar vliegtuig was allang geland en toen belde ze me op: waar ben je? Nou we zijn nog nie eens de stad uit (schaam schaam). Dus wij afspreken bij een rotonde. Hup spullen gegeven... helaas was er geen tijd om uitgebreid te kletsen.

Daarna ging ik naar de kerk. Daar keek ik even goed naar de spullen die me ouders me hadden gegeven aan Gerlinde. Pepernoten! 2 zaklampen, fotocamera (yeah eindelijk weer foto's maken), kleding, post en het allerbelangrijkste de pipetjes om me lenzen mee uit te halen. Dankjewelllllll!

Zaterdag ging ik weer naar de kerk. De officiele tijd is 08:30 - 12:00 uur. Na ja het begon iets later en het eindigde ook een uurtje later. Eerst weer de sabbatschool en daarna de dienst. De preek was in het Frans maar werd vertaald in het Engels (erg handig). Na de dienst is het ook hier de gewoonte om IEDEREEN een hand te geven. Dus buiten stond er weer een hele rij mensen. Ik heb echt heel vaak "happy sabbath/bon sabbat" gezegd. Zouden we in Nederland eens moeten doen. Denk niet dat we daar het geduld voor hebben. Ik ging met de taxi weer terug naar me kamer want meneer Ondo bleef in de kerk want er was een soort vergadering en ik had geen zin om daar op te wachten. Toen de taxi me afzette betaalde ik netjes 200FCFA. Zegt ie: het is 400FCFA hoor. Yeah right echt niet!

Zaterdagavond wou ik weer naar de kerk. Maar ik was een beetje laat en toen was meneer Ondo al weg met de auto. Dus ik wou met de taxi. Belde net Dieudonné op. Hij komt uit Tchad en ik heb hem ontmoet op de unie. Hij was ook student op de universiteit waar ik werk. Hij is de enige adventist in zijn familie. Hij vroeg of ik naar hem toe kwam. Dus ik zei ja ik kijk wel. Na ja ik dacht waarom ook niet. Dus hup taxi daarheen. De kerk daar was net af. I.v.m. voetbal hadden ze het daar een uur vervroegd (heej dat komt me bekend voor). Dus wij naar zijn huis toe. Hij slaapt bij zijn schoonfamiie. We gingen voetbal kijken. 1-0 was het al heel snel voor Kameroen. Ze speelde tegen Zambia. Toen opeens 3-0! Wow! De buren gilden en gingen helemaal uit hun dak! Ik was erg optimistisch en dacht nou 5-1 wordt het wel. Jeeeh Kameroen had even later 5 doelpunten! En later Zambia nog 1! Het viel me op dat het stadion half leeg was. Alleen bij de doelen zaten supporters. Verder lach ik in een deuk als ze de supporters filmden. Ja joh dan staat er 1 man voor de supporters die doet dan zijn rechterarm in de lucht en dan doen die supporters het na. Zooo grappig. Wij gedragen ons toch wel heel anders in een stadion. Dieudonné gaf me nog een cadeautje en ik besloot om het in me kamer open te maken.

Dus toen ik weer in me kamer was maakte ik het open. Het was ondergoed. Wat moet ik daar nou weer van denken? Het kwam opzich wel goed uit want ik had er niet op gerekend dat ik langer zou blijven in Yaoundé. Hoefde ik ook geen ondergoed te wassen haha LUI!

Zondag was weer een hele saaie dag. Ik ben naar de supermarkt geweest. Heb pasta gekookt. Trouwens het gas aansteken is niet eng. Ik heb er wat op gevonden. Ik draai de gasfles een stukje open en het gas dan steek ik een lucifer aan en die gooi ik in de richting van de pit. Dan gaat ie gewoon aan zonder dat ik me hand er bij hoef te houden. Werkt echt perfect. Ik heb heerlijk pasta gegeten met een hele dure Italiaanse basilicum saus en hele dure poederkaas. Ik dacht ik bel Noé op om wat te doen maar helaas was zijn telefoon de hele dag niet beschikbaar. 's Avonds weer naar de supermarkt want ik wou een appel. Maar helaas appels gaan alleen per kilo (heel duur). Na ja ik kreeg die man zover dat ik er toch 1 kreeg. Dan moet ie me gelijk weer versieren. Hallo laat me rustig winkelen.

Maandag heb ik gekaart met de kinderen die boven mij wonen. Een meisje van 16, een jongen van 10 en een meisje van 7. Dat meisje van 16 ging nog voor me koken. Plantain, bruine bonen, stukje vis en gebakken aardappels. Echt lekker. Mevrouw Bondée kwam ook nog want die heeft ook een Carte de Sejour nodig. Haar man werkt op de universiteit als decaan. Hij komt uit Burkina Faso en zij uit Guadaloupe (of Martinique daar ergens). Ze hebben een te schattig zoontje. Echt een lieverd! Hij is 11 maandjes oud. Mevrouw Bondée heeft heel lang in Franrkijk gewoond en voor de komende 5 jaar woont ze in Kameroen. Dat is wel even een verandering. Pastor Ikouba was ook in Yaoundé en nog meer van de universiteit omdat er een bijeenkomst was in Yaoundé.

Pastor Ikouba ging me helpen zodat ik toch een visum of iets kreeg. Hij wou naar het politiebureau om de waarheid te vertellen. Ik was daar een beetje bang voor want straks moet ik het land uit. Vraag me niet waarom meneer Ondo had gezegd dat ik een student was... ik zou het niet weten. Het was de laatste dag van me visum. Dus wij eerst naar de unie voor hulp en iemand wist wel iemand bij een groot politiebureau waar ze die dingen geven (visums enzo). Dus wij daarheen. Verhaal uitgelegd. Toen een vrouw ontmoet die visums geeft. Die gaf me er 1 voor 2 maanden. Ze zei als ik dit in Nederland mee zou maken zouden ze me meteen het land uitzetten. Toen moesten we weer naar een ander bureautje. Die meneer wou 50.000 FCFA hebben. Dus wij naar de directeur van de universiteit die ook in Yaoundé was voor geld. Hup het geld brengen. 2 uur later kon ik me paspoort weer ophalen met het visum voor 2 maanden. Na ja beter 2 maanden dan illegaal.

Marlon (mijn beste vriendin) had mij een kerstkaart gestuurd. Elke keer vroeg ze of ik hem al had ontvangen en maandag 28 januari was het dan eindelijk zo ver! Een kerstkaart van Marlon!!! Yeah echt leuk.
Dankjewel!

Daarna ging ik met mevrouw Bondée en haar zoontje winkelen. We gingen naar een super grote supermarkt. Daar hadden ze echt (bijna) alles! Tosti apparaat, rijstewafels, witte chocolade met kokos, ontbijtkoek enz. Het toppunt daar was een klein bakje aardbeien voor 6500 FCFA!!!!!!!!!!!!!!!! Sorry hoor maar ze denken toch niet serieus dat er iemand (een Europeaan)is die dat gaat kopen? Dat is rond de 9 à 10 euro!!!!
Het was wel leuk om met haar te winkelen. Zo konden we de prijzen vergelijken want we komen allebei uit een land waar ze de euro hebben. Veel dingen zijn ook gewoon dezelfde prijs als in Nederland bijv. Opzich niet duur maar in Kameroen zou het dan toch goedkoper moeten zijn ook als is het import. Voor de rest had ze nog zaadjes gekocht. Ik zat nog te twijfelen of ik me eigen watermeloen zou gaan kweken. Maar helaas ik heb er het geduld niet voor. Duurt 3 maanden voordat ie er is (als alles goed gaat). Aangezien ik hier nog 2 maanden mag blijven vind ik dat geen goede investering.

Toen we de supermarkt uitkwamen sleepte er nog een straatjochie achter me aan. Die hing aan me arm want die wou geld. Jaaa dag. Laat me lekker lossss!

's Avonds kreeg ik weer eten van het meisje boven me. Ik had daar helemaal niet op gerekend. Een bord vol rijst met bruine bonen en vis. Als ik ergens GEEN trek in had was het wel in bruine bonen want dat eet ik echt TE vaak.

De volgende morgen werd er weer op mijn deur geklopt en dit keer had ze als ontbijt een dikke pannenkoek! Daar werd ik wel blij van.

Toen ben ik nog naar de Nederlandse Ambassade geweest om mijn nieuwe visum te showen. Dit keer zag ik wel een Nederlandse man die daar aan het werk was maar het was een Kameroenees die me te woord stond. Tsss.

Voor de rest verveelde ik me weer en ging ik maar foto's maken (helaas waren de batterijen leeg dus elke keer kon ik een paar foto's maken als ik me camera even een uurtje niet gebruikt had) en ik ging de portier vervelen. Opeens stond ik oog en oog met een Nederlandse man. Huh? Aangenaam Lon van der Zon (grappige naam), ik ben gepensioneerd. Mijn hele leven heb ik in een drukkerij gewerkt. Nu ben ik via de organisatie PUM (www.pum.nl) in Kameroen voor 2 weken om te kijken bij een drukkerij.
Heeej wat wil het nou de kerk heeft hier een eigen drukkerij dus hij werd daarheen gezonden om een kijkje te nemen. Hij is geen adventist. Het is erg raar om mezelf Nederlands te horen praten. Ik denk wel in het Nederlands maar praten heeft niet veel zin hier. Dus alle zinnen die ik maak zijn in het Engels of Frans. Ik moet opassen dat ik niet Nederlands praat met Franse en Engelse woordjes erdoor haha.

Pastor Ikouba had een treinkaartje voor me gekocht. Eerste klas in de bar/restaurant. Dat had voor mij nou ook weer niet gehoeven. Ik moest alleen reizen (saaaaai). Ik zat aan een tafeltje en die stoelen waren echt niet comfortabel. Amper beenruimte, echt krap. Tegenover me zaten een vrouw, man en hun kind en naast me een jongen. Ik verveelde me echt dood. De batterij van me tel was zowat leeg dus 4 uur en 40 minuten snaken zat er voor mij niet in. Maar toen kwam mijn redder in nood! Jawel Mohammed. Echt super toevallig. Hij zag mij en zei kom mee naar mijn plek. Eerst wou ik niet omdat ik dacht dat hij 2e klas reisde en daar is nooit plek. Toen ging ik toch maar met hem mee. Bleek hij in een slaapcabine te zitten want hij ging naar het Noorden (dat is 12 uur met de trein, de hele nacht). Dat was even relaxed. Er waren daar 2 stapelbedden. Mohammed is een jongen van 27 jaar en hij werkt in het winkeltje van de universiteit. Hij koopt spulletjes in enzo. Dus de hele reis met hem gekletst in het Frans want hij kan bijna geen Engels (is alleen maar beter voor mij dan MOET ik wel Frans lullen). Opeens had hij het over zijn vader die dan naar Mekka ging... ik dacht huh naar Mekka? Ben jij Moslim dan? Jaaaa. Ohhh joh ik dacht ook adventist haha. Nee. Maar adventist en moslim lijkt op elkaar. Roken en drinken niet, geen varkensvlees en bidden ook vaak. Ja dat klopt. Toen bestelde hij nog een bord eten. Rijst, kip, stokbrood, groente en ananas. Jammie. De kip mocht hij opeten haha.

Nou de trein was sneller dan normaal dus rond 22:30 waren we in Nanga. Hij moest een paar spullen uitladen voor zijn broer. Als hij er niet was geweest zou ik echt niet weten wanneer ik de trein uit moest haha. En je hebt een groot probleem als je een halte verder uit stapt want de volgende trein terug gaat een paar uur later. Zijn broer had een moter dus hup hij bracht me terug naar de universiteit.

Kameroen moest gister weer spelen. Dit keer tegen Sudan. Ik was het al weer vergeten totdat ik heel hard gejuich hoorde. Later nog een keer dus ik wist precies wanneer Kameroen een doelpunt had. Ik heb alleen het laatste doelpunt gezien. Het was 3-0 geworden voor Kameroen. Jeee!

Het is 's ochtends en 's avonds heeeel erg koud. Als ik zeg dat ik het koud heb zeggen ze tegen mij: maar jij bent toch gewend aan het koude weer. Want in Nederland is het ook koud. Ja misschien als je nu het vliegtuig pakt naar Kameroen vind je het hier misschien 's ochtends en 's avonds warm maar ik ben nu dit warme weer gewend dus. Me buurjochie loopt 's ochtend met een dikke gebreide wintermuts op en een bijpassende wintertrui. Iedereen heeft truien of jassen aan. Ik zie zelfs sjaals. Tis echt geen grapje.

Vanochtend ben ik met mijn buurman wezen winkelen in Nanga. Ik heb nu een lekkere warme deken voor 's nachts en een waterkoker. Dan kan ik me tenminste wassen met warm water. Want nu ga ik echt niet onder de douche staan. Serieus dan bevries ik echt. Ik kan ook lekker thee maken.

Was deze week het restaurant nog open. Vanaf 12 uur vandaag is het restaurant een week dicht. Lekker als je geen kookstel heb! Gelukkig heeft me buurman uit Togo aangeboden dat ik die van hun mag gebruiken en nog iemand zei dat ik wel bij hun mag koken. Het is erg rustig op de campus. De meeste studenten zijn weg. Ik werk lekker. Ik heb trouwens een nieuwe collega. Zij vervangt Angele tot april. Angele is trouwens nog steeds niet bevallen. De baby komt iniedergeval deze week ter wereld. De vader is er niet eens bij als het geboren wordt.