Ben ik weer eens!

Bonjour à tous!

Hier weer eens een berichtje van mij. Ik ben sinds gister in Yaoundé voor mijn visum en om de datum van mijn vliegticket te veranderen.

Woensdagnacht om 03:00 uur werden we met de auto naar het station gebracht. Christian moest ook naar Yaoundé om dingen voor de directeur te doen. Issa (mijn buurman) ging ook mee en nog 2 van de universiteit.

Ik heb weer 2e klas gereisd omdat de rest geen geld had voor de 1e klas. In me eentje zitten is ook zo ongezellig. Na ja je raad het al toen de trein kwam was er natuurlijk geen plek om te zitten. Dus 4 uur en 40 minuten lang heb ik op een grote zak gezeten. Al was dit beter dan de vorige keer want toen was het echt te vol. Kwamen we aan in Yaoundé regent het! Tssss!

We gingen naar de Unie want daar was meneer Ondo om mij te helpen met alles. Eerst ging ik naar de Western Union voor geld. Er was ook een postpakketje die me moeder gestuurd had op 7 november 2007 op het postkantoor. Dus we stuurde iemand eropuit om het voor mij te gaan halen. Alleen hij kwam terug zonder mijn pakketje want als je het niet na 10 dagen ophaalt brengen ze het weer ergens anders heen. Daarbij komt dat ik het zelf moet ophalen omdat de douane het pakketje wil openen en daar moet ik dan bij zijn.

Dus later ging ik met meneer Ondo naar het postkantoor. Ze deden eerst een beetje moeilijk omdat het al (te) lang geleden was. Het pakketje was in het magazijn blabla. Dus toen moest ik betalen (iets meer dan normaal). Toen eindelijk me pakketje! Ging de douane het openmaken, kijken wat er in zat en toen maakte hij een berekening. Hij wou toen 17000 FCFA hebben! 1 euro is 655 FCFA dus reken maar uit! Ik dacht echt jaaaa daaaag! Dus meneer Ondo hing een heel verhaal op dat ik een arme student was en dat ik dat allemaal niet wist. Dus toen wou de douane 5000 FCFA maar uiteindelijk kreeg meneer Ondo hem zo ver dat ik VOOR DEZE KEER niks hoefde te betalen! Ik was erg blij. De dropmentos smaakt verrukkelijk! Dankjewel mam!

Daarna moest meneer Ondo nog van alles doen. Naar de ambassade van Gabon (meneer Ondo is van Gabon), zijn zoontje Joris uit school halen en nog naar een reisbureau. Daarna bracht hij me naar mijn kamer.

De Unie heeft kamers voor gasten ergens in Yaoundé. Daar wonen ook veel mensen van de kerk. Ze wonen daar echt geweldig. Op een heuvel dus ik heb uitzicht over de stad. Dat is zooo mooi!
De wijk is ook helemaal geweldig (Bastos genaamd). Er wonen allemaal belangrijke (rijke) mensen. De wegen zijn mooi er is een goede stoep. Het is heel netjes dus geen rommel op straat. Grote huizen met een hoge muur erom heen. Er zijn geweldige supermarkten waar je zowat alles kan kopen wat je ook in Nederland kunt kopen. En de ambassades zitten in die wijk dus je ziet ook veel blanke rondrijden in hun auto met "CD" nummerbordje.

Ik heb een 2persoonsbed. Helaas geen tv maar als ik tv wil kijken mag ik gewoon bij meneer Ondo kijken die 30 meter verderop woont. Ik heb een badkamer (geen warm water want er is iets stuk maar ik zei nee dat geeft niet hoor in Nanga douche ik ook altijd met koud water) en een keuken. Dus dat is leuk mag ik zelf koken.

Dus hup op naar de supermarkt. Ik dacht hoeveel zal ik meenemen? 15000 FCFA? (22 euro) Nee toch maar 20000 FCFA (30 euro). Ik werd helemaal blij in de supermarkt. Het was maar goed dat ik van te voren een lijstje had gemaakt met wat ik ECHT nodig had anders had ik nog meer geld uitgegeven. Vooral de koekjes en chips kan ik amper laten liggen. Maar ja dat zijn de dure dingen want het is import. Dus ik heb er alleen naar gekeken. Heb ook weer komkommer gehaald want dat eet ik in Nanga nooit en jam jammie! Toen ik in Nanga zei dat ik deze week naar Yaoundé ging krijg je telkens te horen ohhh wil je dit voor me meenemen, oooh wil je dat voor me meenemen. Dus ja voor sommigen heb ik wel gekocht wat ze vroegen maar Julia (albino) vroeg zonnebrand (albino's hebben erg veel last van de zon, hun huid ziet er ook niet echt gaaf uit zeg maar). In de supermarkt hadden ze alleen aftersun en dat was 7300FCFA! Dat is 11 euries! Hallo! Nou dat vind ik een beetje erg duur voor zo'n klein flesje. Dat kan ze nooit terugbetalen.

Toen kwam ik bij de kassa. Ik hoopte maar dat ik genoeg geld bij me had. Gelukkig alles bij elkaar was 19000 FCFA en wat kleingeld! Goed dat ik 20000 FCFA had meegenomen.

Toen moest ik nog koken. Ik vind dat een beetje eng om met een lucifer het gas aan te steken. Dus ik deed dat kwam er vet een vlam wowwww. Ik ging rijst met krenten maken. Helaas was er geen kaneel in de supermarkt. Er was ook geen zeef in me keuken dus de rijst was een beetje plakkerig. Ik had Christian uitgenodigd en die zou komen. Maar dat was een heel gedoe. Hij moest nog van alles doen en toen wist hij niet precies waar het was en ik kon hem niet bellen want ik had te weinig credit. Dus vroeg ik het aan iemand bij de poort. Er was een security voor het gebouw hiernaast waar ik slaap en ik mocht zijn telefoon gebruiken. Dus ging ik buiten op Christian wachten. Ik heb 1 uur gewacht. Pfff. Maar wel gezellig met de security gepraat.

Vanochtend ging ik eerst lopend naar de supermarkt om brood te halen. Daarna ging ik naar de Unie met de taxi en meneer Ondo was daar al. Toen moesten we naar het politiebureau voor mijn carte de sejour. Ik ben zogenaamd een student op de universiteit. Er werd een foto van me gemaakt en er werd een formulier ingevuld en daarna werden er nog vingerafdrukken gemaakt en me lengte werd nog opgemeten. Morgen is me kaart klaar. Ik heb begrepen dat die voor 3 maanden is dus over 3 maanden moet ik weer terug.

Nu ben ik weer op de unie waar ik lekker mag internetten zo lang ik wil dus daar maak ik natuurlijk handig gebruik van want ik ben nog lang niet klaar met mijn verhaal.

Misschien dat jullie er iets over gehoord of gelezen hebben: De AfricaCup. Dat is voetbal in Afrika. Dit jaar is het in Ghana! Yeaaah! Ik ben natuurlijk voor Kameroen. Ze hadden dinsdagavond de eerste wedstrijd en ik was het eigenlijk een beetje vergeten. Toen ik om 18:00 uur naar de kerk wou (zoals elke dinsdag) zei Max (die was toen bij mij): maar de kerk is al afgelopen i.v.m. voetbal. Ik dacht dat hij een grapje maakte maar ze deden de kerk een uurtje eerder zodat ze de voetbalwedstrijd niet hoefde te missen. Nou ik wist van niks. Hadden ze een uur van te voren verandert. Whaha ach ja voetbal is belangrijker dan de kerk blijkbaar. Kameroen moest tegen Egypte en ze hebben verloren met 2-4! Zegt me buurman (die komt uit Togo) ja dat krijg je ervan als je het uur van de kerk verandert. Daar is God niet blij mee. Haha ja misschien wel...

Max is trouwens heel aardig. Hij is 22 jaar en zit op de middelbare school op de campus. Voor me verjaardag had hij me 5 Mambo's gegeven (chocoladerepen). Lekker! Ook had hij een nieuwe oplader voor me mobiel gekocht want me andere was stuk (echt alles gaat stuk bij mij). Hij kwam ook met een stekkerblok aanzetten (altijd handig aangezien ik maar 1 stopcontact in mijn kamer heb) en hij had gelijk me stopcontact weer tegen de muur geschroefd want dat hing los. Me zaklamp had hij ook gemaakt dus ik ben er blij mee. Maar als ik me nieuwe zaklamp heb (morgen) dan heb ik me oude niet meer nodig dus die mag Max dan hebben. Hij moet altijd lachen om mij en dat vind ik wel leuk want de meeste vinden mij toch niet echt grappig.

Ik heb trouwens nieuwe buren in Nanga. Ze komen uit Togo (dat is een klein landje naast Ghana). Ze hebben 2 dochters van 21 en 17. Die van 17 is ook in Nanga en ze zit op de middelbare school. Dinsdagavond had ik een heel gesprek met moeder en dochter in de gang. Daar koken ze altijd. Ze lagen elke keer in een deuk als ik een woord niet wist in het Frans en het dan ging opzoeken in mijn woordenboek. Me buurvrouw is trouwens 39 (als dat klopt want Afrikanen sjoemelen nogal eens met hun leeftijd).

Afgelopen zaterdag was ik na de kerk uitgenodigd om bij pastor Ikouba en zijn vrouw te eten. Ze hadden nog veel meer mensen uitgenodigd. De tafel was heel mooi gedekt. De directeur van de universiteit was ook uitgenodigd en die zat aan het hoofd van de tafel. Iedereen krijgt een plaats toegewezen volgens mij zoiets als de meest belangrijkste gasten aan het hoofd van de tafel. Dus ik zat naast de directeur en tegenover pastor Salamo (uit Cote d' Ivore die voor 2 weken les kwam geven op de universiteit). Dr. Mutero en zijn vrouw waren ook weer (veilig) terug uit Kenia waar ze tijdens de kerstvakantie waren (want ze zijn Keniaans). Die zaten weer naast mij en pastor Salamo en ga zo maar door. Er was echt heerlijk eten! Ze beginnen altijd met de salade en daarna het echte eten. Er was gefrituurde plantain, vis, rijst, spaghetti, pizza, taart, cake, ananas, papaya, zelfgemaakt citroensap, aardappel, groente en nog dingen dat ik niet lus. Het had echt heerlijk gesmaakt. Toen iedereen vol zat gingen de meeste weer weg en sommige bleven. Pastor Salamo ging weer naar Cote d' Ivore terug.

Ik ging daarna naar de koorrepetitie want we gingen een nieuw lied leren. Jaja mensen ik zing sinds vrijdag in het koor. Daniel (die ook in het koor zingt) vroeg elke keer wanneer ik erbij kwam dus na ja dan moet het maar. We zingen in het Frans, Engels en soms een vreemde taal (Togolees). Ik heb nog niet echt in de kerk gezongen want ik wil eerst de teksten goed kennen. We maken ook bewegingen als we zingen maar bij mij gaat dat nog niet echt goed tegelijk.

Me verjaardag heb ik nog niet echt gevierd. Ik had wel een kaart van Eric gekregen, smsje van Christian en Annie en van jullie in Nederland een heleboel felicitaties! Erg leuk allemaal! Dankjulliwel! Ik wil het vieren als ik me digitale camera heb. Volgende week hebben de studenten vakantie dus het wordt dan in februari. Het komt goed uit dat ik in Yaoundé ben want ik wil een kokos/ananastaart maken dus ik kan mooi de benodigdheden kopen die in Nanga niet te krijgen zijn.

Uhm ff denken wat ik verder nog kan vertellen. Oh ja op me werk is het drukker dan druk. Ik doe nu het werk van madame Fessi (die met zwangerschapverlof is). Meneer Ondoua zegt ook niet tegen mij of ik dat wil doen. Dus toen bood ik het zelf maar aan. Want er lag een hele stapel aan formulieren die verwerkt moesten worden. Elke keer komen de studenten hun formulier inleveren of vragen of het al klaar is (geen zin om het uitgebreid uit te leggen). Dus ik had echt een hele hoop te doen en ik ben er nog niet klaar mee.

Morgenavond ontmoet ik Gerlinde. Ik ken haar alleen via internet. Ze komt naar Kameroen om stage te lopen en ze neemt wat spulletjes voor me mee wat me ouders aan haar gegeven hebben. Daar ben ik echt heel blij mee! Dus ik sta op haar te wachten als haar vliegtuig aankomt. Meneer Ondo zei nou dan kan je met een naambordje gaan staan. Whaha ja misschien doe ik dat wel.

Voorlopig zijn jullie weer helemaal op de hoogte! Was wel erg veel om te lezen he?