Treinreis naar Ngaoundéré
Door: Elianne
Blijf op de hoogte en volg Elianne
06 April 2008 | Kameroen, Ngaoundéré
Gistermiddag begon ik maar eens met mijn koffer in te pakken. Ik heb bijna al mijn kleren en spullen meegenomen want ik weet natuurlijk niet wanneer ik weer terug in Kameroen ben. Max kwam me nog helpen dat was erg fijn.
Ik wou met het vliegtuig maar het is echt schandalig duur van Douala naar N'Djamena (hoofdstad van Tsjaad). Ik had het reisbureau opgebeld om te vragen en een enkeltje kost afgerond 400 euro. Op internet was het 100 euro goedkoper.
Dus dan maar met de trein. Ik was een beetje laat met afscheid nemen van iedereen en ik moest nog van alles doen en was half in tranen want ik wou echt niet weg.
De vrouw die mijn kleding zou maken was er nog niet klaar mee. Met 1 was ze wel begonnen en de andere stof had ze nog niks mee gedaan dus die heb ik in mijn koffer gestopt en dat komt in Tsjaad wel goed. Rond 20:00 uur kwam ze naar mijn kamer met mijn kleding! Ik was helemaal blij! Ik heb het nu aan. Echt heel leuk. Een rok en een blouse. Paars, oranje/geel en zwart.
Toen werd ik met de auto naar het station gebracht. We waren echt te vroeg (alleen voor de trein kunnen Kameroenezen op tijd zijn haha). Ik stond buiten te wachten en raakte in gesprek met 2 jongens en later nog met een paar en er was ook een Chinees die met me wou praten. Het is echt geen grapje dat Chinezen de r niet kunnen uitspreken want hij zei Kameloen i.p.v. Kameroen zo grappig! Ik had alle aandacht en er kwamen steeds meer jongens om ons heen staan haha.
Rond 22:30 uur kwam de trein en die man die met mij mee was hielp me de trein in met mijn zware koffer. Ik had een eerste plaats zitplaats alleen het leek alsof er geen plek meer was. Dus een man van de trein ging een plekje voor mij zoeken. Ik heb de hele weg naast een vrouw gezeten met een klein meisje. Het was lekker rustig in de eerste klas. Alleen een beetje koud want alle ramen waren openen.
Op sommige tussenstations bleven we heel lang stilstaan. Dan komen er allemaal vrouwen langs die met eten op hun hoofd. Ze roepen dan: ananas bien sucré, banane, banane vert, l'eau. Het is vooral fruit wat je kan kopen. Nou en dan zie je ook nog moslims op een rijtje zitten met ieder een 1,5 liter fles water. Ze zijn zich aan het wassen voor het gebed. Dan pakken ze hun bidkleedje om te bidden richting mekka. Ik vind dat echt geweldig om te zien. Ik zie het al voor me dat moslims dat in NL gewoon op straat doen (want ze doen het hier ook overdag op straat).
Toen de zon begon op te komen zag ik weer hoe mooi Kameroen is. Ik ben nu in het noorden en het is hier droger en meer bergen en onderweg in de trein ook andere huisjes. Die bergen zijn het mooiste tot nu toe.
Ik heb ontbeten in de trein. Een half stokbroodje, jam, boter, thee en gebakken ei. Dat ging er wel in. Ik zat trouwens nog met een blanke jongen in de wagon. Weet niet waar hij vandaan kwam hoor.
Rond 09:30 uur kwamen aan in Ngaoundéré. Me koffer was loeizwaar en gelukkig hielp iemand hem sjouwen. Dus wij naar buiten voor het station. Echt mega druk. Allemaal mensen pfff. Ondertussen probeerde ik het nummer van de pastor te bellen maar dat lukte niet en ik kon geen 1 nummer bellen heel raar. Dus ik dacht ok dat heb ik weer. Ik was helemaal niet in de stemming om goed na te denken wat ik nou weer moest doen. Ik kon wel janken en had al tranen in me ogen maar ja dat schiet ook niks op. Dus ik naar een callbox en weer proberen te bellen maar lukte niet. Toen ging ik ergens zitten om niks te doen want ik had nergens zin in maar ja ik kon moeilijk de hele dag daar blijven zitten. Er was een jongen bij me die me probeerde te helpen. Ik zei dat ik naar een zevende-dag-adventisten kerk wou. Dus hij een taxichauffeur gehaald die me er wel heen kon brengen. Alleen hij wou er 3000FCFA voor hebben. Nou me alarmbelletjes gingen weer rinkelen... ik laat me niet nog een keer naaien. Dus ik zei nee dat is teveel.. ik betaal dat echt niet. Nou toen liep hij weg haha. Toen had die jongen een moter geregeld. Die jongen ging met me mee en hij had me koffer en we hadden ieder onze eigen moter. Nou eindelijk kwamen we bij de kerk aan maar het was nog in aanbouw en er was niemand te zien. Ik had helemaal geen zin meer om na te denken wat ik nou weer moest doen. Ik wist het gewoon niet meer. Dus die moters brachten me naar de presbyterien kerk ofzoiets. Ja wat heb ik daar aan dat is mijn kerk toch niet haha. Toen hadden ze het daar weer gevraagd en toen zei die man dat ze naast de kerk wonen. Dus wij weer terug. Bij dat huis naast de kerk gevraagd en daar woonde die pastor waarvan ik het telefoonnummer had maar die was niet thuis. Er waren wel een heleboel kinderen en een vrouw dus ik zei nou ik blijf hier haha. Ze wisten niet eens wie ik was. Later had ik me wel netjes voorgesteld hoor. Ik kreeg meteen een kamer en heb een douche genomen en me nieuwe kleren aangedaan. Ik hing een beetje buiten rond met de kinderen en heb wat foto's gemaakt. Daarna ging ik even slapen want in de trein had ik niet echt geslapen. Daarna kreeg ik eten. Couscous van rijst en een sausje met vis. Was lekker. Ze had ook nog couscous van mais et een sausje van volerie (dat is mijn favoriete drankje en daar kan je ook saus mee maken maar dat had ik nog nooit gegeten) met noten. Dus ik ging dat proeven maar vond het niet zo lekker. Volerie dat drink ik en dat eet ik niet hoor. Na ja daarna bleef ik even tv kijken want buiten in de zon was het erg warm en ik wil niet dat mijn gezicht verbrand. Daarna ging ik bij de kinderen in de tuin zitten. Ze waren een drankje aan het maken. Volgens mij guava of het leek erop maar weet niet precies wat voor vrucht het was. Een klein groen dingetje. Er waren ook jongens in de bomen heel hoog aan het klimmen (buiten de tuin) om mango's eruit te halen. Het is nu mangoseizoen. Jammie! De pastor is inmiddels ook weer terug en hij wist niet dat ik zou komen. Het is ook weer lekker geregeld. Hij wist niet eens wie ik was. Ik dacht dat de president van de unie hem wel gebeld had. Samen met de pastor gingen we op zijn moter naar het internetcafé en als ik klaar ben bel ik hem en dan komt ie mij weer ophalen.
Morgen neem ik de bus naar Maroua rond 6 à 7 uur 's ochtends en dan kom ik daar eind in de middag/begin van de avond aan. Pfff wat een lange busrit wordt dat. Kan ik wel genieten van het mooie uitzicht en de bergen wowww!
-
06 April 2008 - 17:15
Norbert:
Hoi Elianne,
Wat beleef jij toch veel verschillende dingen zeg. Tsja communicatie (in de zin van afspraken maken ed) blijft een lastig iets. Niet alleen hier in Nederland, maar ook zeker daar in Afrika (kan ik me zo voorstellen).
Je ontbijt klinkt goed/lekker zeg.
Jij hebt zelf op die motor gereden..?
Groet,
Norbert -
06 April 2008 - 20:06
MIRNAAAAAAA:
Ha die Eli. Ik vindthet knap van je. Je regelt alles prima. Je moeder zal trots op je zijn. Zo zie je maar weer door dit alles maak je weer heel veel andere dingen mee. Je leert veel en op jezelf vertrouwen en de dingen gewoon maar te laten komen zoals het is. Ge niet ervan.
Leuk om je story's te lezen.
Niet teveel mango's tegelijk eten hoor daar wordt je bloed dun van, als je dan een wondje krijgt kan het zijn dat het langer blijft bloeden dan normaal.Groetjes -
06 April 2008 - 22:31
Nora:
Heej Elianne,
Ik heb gekeken hoever het is en Kameroen is inderdaad behoorlijk uitgestrekt wat het noorden betreft.
Als je in Maroua bent dan ga je ws de volgende dag pas naar de hoofdstad van Tsjaad? Gelukkig is dat gelijk over de grens en hoef je dus niet ver Tsjaad in. En waar ga je in Maroua slapen? Is dat ook zo goed geregeld?
Ik neem aan dat je bij de grens met Tsjaad wel opgewacht wordt door mensen van de middelbare school waar je gaat werken?
Als je er zolang over doet om naar Tsjaad te gaan, denk ik niet dat je nog vaak naar Kameroen teruggaat.
Je zal het op je nieuwe werkplek vast ook wel weer naar je zin krijgen.
Ben benieuwd naar foto's in je nieuwe outfit.
Staat vast heel mooi.
Nou Elianne, het is altijd goed om naar mensen van de kerk te vragen als je het niet meer weet. Zij zullen je altijd helpen.
Dat zie je maar weer.
Ik denk aan je en raak niet in paniek, daar schiet je inderdaad niks mee op.
Liefs van je moeder,XXXXXXXXXXXXXXXXX
-
07 April 2008 - 07:38
Rosa En Fam.:
Ha, die Elianne....
Je had weer een hoop te vertellen, wat een gedoe voor je, maar het is net wat je moeder zegt, het komt toch elke keer weer goed, lekker voor je!
Wat zal het weer vreemd zijn voor je als je weer in Nederland bent met onze 'normale'hap...Succes weer verder en tot mails!
Lieve groetjes, Rosa en Fam. -
07 April 2008 - 10:18
Johnny:
Wat een moooiii verhaal. We thank God you are doing well.
Bless you.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley