Verjaardag, ziek en televisie kijken bij de buren

Hehe eindelijk heb ik internet op me laptop. Zit weer in het internetcafé maar het lukte telkens niet internet op mijn laptop. Dacht dat er iets stuk was en werd al helemaal gek maar het is goed gekomen!

En hoe was koninginnedag? Beetje mooi weer? Iemand nog naar de place to be (AMSTERDAMMMM) geweest? Tell me!!!

Ik heb weer zoveel te vertellen.

Gistermiddag was ik op bezoek bij de buren. Ik liep gewoon langs en toen nodigde ze me uit. Dat zijn de buren die in heel armoedige hutjes wonen. We zaten buiten op een mat en ik kreeg een beker drinken (waar iedereen uit drinkt en het zand zat er nog in). Heb 2 slokken genomen (wil ze niet beledigen natuurlijk) en ik leef nog steeds. Daarna moest ik mee eten. Ze hadden een klein beetje cousous (van mais) met een beetje saus en dat deelden we dus met ze 10e als het niet meer was. Zo aardig. Ook al hebben ze weinig eten ze delen het wel met je. Is wel even anders dan in NL. Hier zijn de mensen zoooo gastvrij. Het eten was heel snel op haha. Was wel lekker. Toen even later werd er nog een televisie tevoorschijn getoverd en ik maar denken dat ze geen elektriciteit hadden maar dat hebben ze wel. Die televisie was echt rijp voor het museum maar wonder boven wonder deed ie het ook nog. En dat allemaal buiten he. Eerst was er alleen geluid en na een paar minuten prutsen ook beeld. Het was zwart/wit maar ze hadden er groen plak plastic overheen geplakt (waarom weet ik niet). Nou dat was echt een gouden moment hoor met die arme mensen televisie kijken in Tsjaad. Erg leuk.
Oh ja er was ook nog een baby en ik dacht bij me zelf hoe oud zal ze zijn? Want ze kon al een beetje lopen maar ze was zo klein. Dus ik vragen... bleek dat ze 1 jaar was. Nou echt dat zou je haar niet geven.... nog zo klein echt een groeiachterstand.. zeker omdat ze niet veel eten hebben omdat ze arm zijn. Toen ik haar vastpakte woog ze bij wijze van spreken nog minder dan een 1,5 liter fles mineraal water hehe. Maar ze was wel vrolijk hoor. Lekker lachen. Ook raar he dat die kinderen geen speelgoed hebben. Na ja 1 kapotte knuffel en een kapotte pop zonder arm en been. Toch zijn de kinderen hier beter opgevoed dan in NL. Hier luisteren ze ook heel goed (ze worden dan ook regelmatig geslagen misschien daarom luisteren ze zo goed) en is niemand ook arrogant. Hier spelen de kinderen gewoon met elkaar en dan hoor ik ze zingen en dansen.
De pastor had ook weer heel veel spulletjes uit Amerika gehad om uit te delen (ook heel veel fietsen dus ook 1 voor mij yeaaaah) en het plastic wat om de dozen zat gaf ie aan de kinderen. Die waren zoooo ontzettend creatief om er een tent van te maken. Echt heel cool. Heb er foto's van gemaakt... echt zo leuk! Wat een lol hadden ze zeg!!!

Ik ben ook nog ziek geweest. Ik had al helemaal geen trek in eten voordat ik naar bed ging. 's Nachts kon ik niet slapen van de krampen in mijn buik dus ik ging maar even naar de wc om die bacterien te lozen. Toen werd ik heel misselijk en moest ik overgeven. Daarna weer terug in bed en even later moest ik weer overgeven dus ik rennen naar de wc maar Tatiana zat erop dus na ja dan maar in een emmer. Ik voelde me echt slecht! 's Ochtends de rest er uit gekotst over de balustrade haha. Ik ben toen maar thuis gebleven al wou ik graag naar de kerk maar ja.

De volgende dag (zondag) heb ik heel veel geslapen en om 16:00 uur gingen de pastor, ik en Nana (een meisje uit Ghana en vriendin van de vrouw van de pastor en werkt voor de UNHCR) bij de directeur op visite van de school want die had ons uitgenodigd. Kwamen we daar aan bij zijn huis zaten er heeeel veel mensen en het was versierd met ballonnen. Nou wij wisten van niks maar het was de verjaardag van Ismael (zoontje van de directeur) die werd 10 jaar. Ik als Nederlander dacht ohhh nou hebben we helemaal geen cadeautje maar cadeautjes als iemand jarig is zijn geen gewoonte hier (geen geld voor). Voor ons waren 3 stoelen vrij gehouden op de beste plaatsen. Soms zou ik willen dat ze me gewoon behandelden als ieder ander. Maar volgens mij belangrijke mensen krijgen altijd goede plaatsen hier in Tsjaad en Kameroen ook. Er werden veel speeches voor Ismael gehouden en toen ging ie eindelijk 10 kaarsjes op de taart uitblazen. Daarna kregen we eten maar ik had absoluut geen trek. Dus ik nam heel weinig (rijst en aardappel) en nog kreeg ik het niet op. Ik schaamde me dood want ik vind het niks om me bord niet leeg te eten. Staat zo onbeleefd vind ik.
Rond 19:00 uur gingen we weer naar huis. De directeur woont in een huis zonder elektriciteit he. Hij heeft ook geen auto, wel een moter maar is best ver naar school vanaf zijn huis. Hij heeft 3 zoontjes. Ze lijken allemaal op elkaar.

Verder uh gaat het hier zijn gangetje. Het is nog steeds warm hier. Op de school is als ik aankom (altijd te laat maar ja wat wil je met nog 5 meiden in huis en 1 badkamer...) is er nooit elektriciteit dat is wel jammer. Meestal werk ik een uurtje op mijn laptop. Ik typ meestal dingen over. Nu heb ik een heleboel proefexamens overgetypt.

De directeur van de universiteit in Kameroen belde me nog. Er is iemand uit Tsjaad die vrijdag a.s. naar Kameroen gaat en dan neemt hij alle papieren mee voor een nieuw visum voor Kameroen. Dan stuur ik alle papieren met me paspoort naar NL en dan moet iemand even naar de ambassade voor een nieuw visum voor mij. En dan weer terug sturen naar Tsjaad. Ik denk dat dat nog wel een maandje gaat duren. Maar ik vermaak me hier wel hoor.

Morgen een vrije dag want dan is het de dag van de arbeid. Vrijdag naar een bruiloft. Leuk!

Niet vergeten jullie koninginnedagverhalen te vertellen he. Vooral die van Amsterdam!